De Adviesraad Zorg en Samenleving Oirschot, is een vrijwel ongewijzigde voortzetting van de WMO Adviesraad Oirschot zoals deze heeft gefunctioneerd van 2009 tot en met 2015. De naamsverandering was noodzakelijk omdat de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) 2015 niet meer het gehele sociale domein omvat, zoals de oude WMO 2007 dat wel deed. Naast de nieuwe WMO 2015 zijn er aparte wetten aangenomen voor de jeugd (de Jeugdwet) en voor de sociale werkvoorziening (de Participatiewet).

Het college van burgemeester en wethouders in Oirschot heeft de oude WMO adviesraad gevraagd om toch het gehele sociale domein (dus inclusief de jeugdzorg, het passend onderwijs en de sociale werkvoorziening) te blijven behartigen, vandaar dat dus de naamsverandering noodzakelijk was. De landelijke WMO koepel organisatie, die ook van naam moest veranderen om dezelfde reden, heeft gekozen voor de naam Koepel voor de adviesraden in het sociale domein. Wij vonden deze naam echter te ’technisch’ en hebben daarom gekozen voor het afwijkende maar hopelijk wel duidelijkere Adviesraad Zorg en Samenleving Oirschot.

De WMO is op 1 januari 2007 ingevoerd en legde een grote verantwoordelijkheid bij de gemeentes voor het bevorderen en maatregelen nemen zodat alle inwoners,  jong en oud, gezond en minder gezond, werkend en wellicht niet-werkend, in toereikende mate kunnen deelnemen in en aan de samenleving. In 2015 is deze verantwoordelijkheid nog uitgebreid met  een aanzienlijke deel van de AWBZ, de directe jeugdzaken geregeld in de Jeugdwet en ook de uitvoering van de Participatiewet, de decentralisaties.

De Adviesraad is het  adviesorgaan van de gemeente voor het beleid  met betrekking tot alle zaken in het sociale domein. De Raad heeft in adviserende zin daarom een sturende taak bij de keuzes die de gemeente maakt bij deze zaken.

De WMO  en de andere wetten dragen de gemeente op een beleid te formuleren en er voor te waken dat alle inwoners jong en oud, inclusief inwoners met lichamelijke, verstandelijke, psychische, sociale en/of financiële beperkingen in toereikende mate kunnen participeren in/aan de samenleving.

De WMO wet 2015 gaat uit van het basisprincipe dat de mens daar in eerste instantie zelf voor moet zorgen. Mensen die daarbij belemmeringen ervaren, dienen voor het overwinnen daarvan in eerste instantie een beroep te doen op familie, vrienden of buren. Maar als diensten of bemiddeling van hen ontoereikend blijken of niet beschikbaar zijn, kan volgens deze wet een beroep gedaan worden op professionele hulp en op ondersteuning worden gerekend.